Temat, czy dziecko w czasie ciąży odczuwa płacz mamy, wzbudza wiele emocji i kontrowersji wśród rodziców, specjalistów oraz naukowców. Choć dziecko w łonie matki nie słyszy w tradycyjnym rozumieniu tego słowa i nie może „odczuwać” dźwięków tak jak po narodzinach, to istnieje szereg badań wskazujących na to, że reaguje ono na zmiany emocjonalne matki za pomocą różnych mechanizmów fizjologicznych. W poniższym artykule wyczerpująco omówimy, co nauka wie na temat percepcji płaczu matki przez dziecko w łonie, jakie procesy zachodzą w tym przypadku oraz jakie znaczenie ma ta reakcja dla przyszłej więzi i rozwoju malucha.

Reakcje prenatalne: mimika twarzy i reakcje na emocje matki

Chociaż w łonie matki dziecko nie odczuwa dźwięków w sposób, jaki znamy z codziennego słyszenia, to już w drugim i trzecim trymestrze ciąży można zaobserwować, że maluch wykonuje ruchy twarzy zbliżone do tych, które znamy z płaczu lub śmiechu [1].

Poprzez badania ultrasonograficzne 4D naukowcy potwierdzają, że płód wykonuje mimiczne ruchy, które przypominają reakcję na bodźce emocjonalne, w tym na stres czy radość mamy. Ruchy te stanowią wczesną formę wyrażania emocji i są elementem przygotowującym do komunikacji po narodzinach [1].

  Czy dziecko może odczuwać stres matki podczas ciąży?

Podczas gdy płodowe mimika twarzy nie jest jeszcze świadomym wyrazem emocji, to świadczy o rozwoju układu nerwowego i zdolnościach sensorycznych dziecka. Oznacza to, że prawdopodobnie maluch „czyta” zmiany hormonalne i fizjologiczne organizmu matki, reagując na nie poprzez ruchy twarzy i ciała [1].

Jak dziecko odczuwa emocje matki? Reakcje fizjologiczne i hormonalne

Reakcje dziecka na emocje matki, w szczególności na jej płacz, opierają się głównie na analizie zmian fizjologicznych i hormonalnych, które mogą być przekazywane przez łożysko. Kiedy matka płacze, organizm uwalnia hormony stresu, takie jak kortyzol, które przechodzą do płodu i oddziałują na jego układ nerwowy [3][5].

Efektem tego jest wzrost aktywności fizjologicznej dziecka: zmiany w rytmie serca, zwiększona ruchliwość oraz inne reakcje somatyczne. Badania wykazują, że wysoko stresujące sytuacje u matki mogą prowadzić do zwiększonego poziomu kortyzolu w krwi malucha, co może mieć długofalowy wpływ na jego rozwój psychiczny i fizyczny [3].

Podobnie jak u dorosłych, reakcja na emocje matki u płodu jest wyrazem swoistego „czytania” sygnałów organizmu matki przez układ nerwowy dziecka [5]. To efekt, który w późniejszym życiu przekłada się na zdolność do budowania więzi emocjonalnej, bezpieczeństwa i zaufania między matką a dzieckiem.

Wpływ dźwięków i głosu matki na rozwój prenatalny dziecka

Od około 6. miesiąca ciąży dziecko zaczyna rozpoznawać dźwięki, głównie głos matki i dźwięki otoczenia. Badania pokazują, że słyszy ono bicie własnego serca, głos matki oraz inne dźwięki i może na nie reagować zmieniając reakcję fizjologiczną, na przykład poprzez przyspieszenie lub zwolnienie rytmu serca [2].

  Kreatywne sposoby na zajęcie dziecka podczas długich podróży

Słuchanie głosu matki ma także pozytywny wpływ na rozwój słuchu oraz więź emocjonalną, która formuje się już podczas życia prenatalnego. Wczesna reakcja dziecka na sygnały akustyczne jest ważnym elementem poznawczym i sensorycznym, a także podstawą do późniejszego rozwoju mowy i komunikacji [2].

Takie reakcje świadczą o tym, że maluch „czyta” zmiany w środowisku, a słuchanie głosu matki ma ukierunkowany efekt na jego dobrostan i rozwój emocjonalny.

Dlaczego reakcje na płacz mamy są ważne dla rozwoju dziecka?

Badania sugerują, że reakcje dzieci na emocje matki, w tym na jej płacz, mają kluczowe znaczenie dla rozwoju więzi prenatalnej. Im lepiej dziecko potrafi „odczytać” zmiany w organizmie matki, tym silniejsza jest jego zdolność do tworzenia bezpiecznego schematu więzi, który przełoży się na relację po narodzinach [5].

Wpływ emocji matki i jej stresu nie kończy się jedynie na fizjologicznym rozwoju płodu, ale może także przekładać się na jego przyszłe zdolności radzenia sobie ze stresem, regulacji emocji i zachowania społeczne. Dlatego tak ważne jest, by przyszłe matki dbały o własny stan emocjonalny, aby zapewnić dziecku optymalne warunki rozwoju [3][5].

Ponadto, zrozumienie przez matkę, jak jej emocje i płacz wpływają na dziecko, może zachęcać do podejmowania działań mających na celu redukcję stresu, co jest korzystne zarówno dla niej, jak i dla malucha.

Podsumowanie: Co wynika z badań naukowych?

Podsumowując, choć dziecko w łonie nie słyszy w pełni słów, to jest wyczulone na zmiany w organizmie matki i reaguje na nie za pomocą mechanizmów fizjologicznych. Mimika twarzy dziecka z trzeciego trymestru wskazuje na to, że już na tym etapie wyraża reakcje emocjonalne, które są formą „przedbornych doświadczeń”.

  Gdzie zabrać dziecko na niezapomniane wakacje?

Płacz i emocje mamy mają realny wpływ na rozwój dziecka, a ich przekazywanie odbywa się poprzez hormonalne i fizjologiczne reakcje, które kształtują jego układ nerwowy, poziom stresu i zdolność do więzi emocjonalnej. Dlatego dbanie o własne emocje w czasie ciąży jest tak istotne dla zdrowia i przyszłego rozwoju malucha [1][2][3][5].

Badania nadal pogłębiają wiedzę na temat kompleksowych mechanizmów, które łączą stan emocjonalny matki z rozwojem prenatalnym dziecka, co podkreśla wagę wsparcia emocjonalnego kobiet w ciąży i edukacji na temat znaczenia relacji już od fazy prenatalnej.

Źródła:

  • [1] https://przystaneknauka.us.edu.pl/artykul/czy-dzieci-placza-w-lonie-matki
  • [2] https://naukatolubie.pl/co-czuje-dziecko-w-brzuchu/
  • [3] https://www.ferwer.pl/blog/stres-i-p-acz-w-ci-y-nie-zawsze-s-niebezpieczne
  • [4] https://gyncentrum.pl/strefa-wiedzy/ciaza/10-rzeczy-ktore-dziecko-robi-w-brzuchu-mamy/
  • [5] https://rodzinyzwyboru.pl/2024/07/31/czy-dziecko-w-brzuchu-czuje-ze-jest-niechciane/